وبینار سلامت سبک انگیزشی و رابطه آن با سلامت روانی
نتایج پژوهش های زیادی ثابت کرده است که موفقیت مردم در وضع اهداف معنادار و دستیابی به آن ها، نقش مهمی را در سلامت روانی و رضایت ایشان از زندگی بازی می کند. این احساس که فرد هیچ هدف مهمی برای دنبال کردن ندارد باعث می شود که فرد در زندگی احساس پوچی و کسالت کند. از طرفی، صِرف داشتن اهداف مهم نیز به خودی خود، تضمینی برای موفقیت، خوشبختی و شادمانی فرد نیست. فقدان اطلاعات، مهارت ها، تعهد، احساس کنترل، و امید می تواند موفقیت فرد را با مشکل مواجه کند. مشکلات فرد در انتخاب اهداف و رسیدن به آن ها ممکن است با پیامدهای منفی نظیر افسردگی، اضطراب و کاهش اعتماد به نفس همراه باشد که به نوبه خود، ممکن است به انواع ناسازگاری¬ها منتهی شود؛ مثلا، استفاده از داروها، الکل، و مواد و حتی پرخاشگری برای پیدا کردن حال بهتر اما موقتی و مخرب. این نوع مشکلات، در واقع، مشکلات مربوط به انگیزش می باشند. صرف نظر از جنس اهداف، انگیزه، شرط لازم برای رسیدن افراد به هدف های شان است. افراد کم انگیزه، علاقه اندکی به اهداف خود نشان می دهند و تعهد پایین، احساس کنترل کم، اطلاعات ناکافی درباره چگونگی رسیدن به اهداف، احتمال شکست ایشان را افزایش می دهد. اصلاح این مشکلات انگیزشی می تواند به سازگاری این افراد کمک کرده، و میزان موفقیت و احساس کامیابی را در زندگی شان افزایش دهد. دکتر جواد صالحی فدردی، دکتر مایلز ککس، و دکتر اریک کلینگر در سال 2006 روشی را تحت عنوان "برنامه بهبود و ارتقای زندگی" (لیپ) تدوین کردند که راهی برای کمک به بهبود سبک زندگی و افزایش شادمانی افراد به طور زیربنایی است. "لیپ" بر دو منطق اساسی استوار است: (الف) بهبود اطلاعاتی، به منظور آگاهی فرد از نیازها و انگیزه¬های خود و آگاهی از اهمیت انتخاب اهداف مناسب، کسب اطلاعات مربوط، استفاده از بازخورد و آموختن مهارت¬های لازم به عنوان هسته های اصلی، و (ب) هدف گذاری، به منظور افزایش احساس کنترل، عزم، تعهد، و لذت به هنگام تلاش برای دستیابی به اهداف. انتظار می رود که افزایش موفقیت افراد در تعقیب اهداف خود، به افزایش شادی و رضایت ایشان از زندگی کمک کرده، بدین ترتیب، از احساس افسردگی، اضطراب و مشکلات بین فردی را کاسته و خطر افتادن به دام رفتارهای ناسالم نظیر مصرف الکل و مواد و قرص¬های اعصاب را کاهش دهد.
