وبینار روان درمانی مبتنی بر علوم اعصاب

در دیدگاه سبب شناسی زیستی-روانی-اجتماعی، هر تغییر در ساحت روان شناختی انسان مبتنی بر تغییری در سطح عملکرد سیستم عصبی مرکزی است و عملکرد روانی-اجتماعی انسان، همچون ساختمانی است که از آجرهای ملکولی-سلولی-شبکه ای مغز تشکیل شده است؛ بنابراین فنونی از روان درمانی که بر پایۀ شناخت ساختمان (نوروآناتومی) و عملکرد (نوروفیزیولوژی) سیستم عصبی مرکزی طراحی شوند علمی تر و سنجش پذیرتر هستند.

به این دلیل، در این دوره ابتدا با عملکرد سیستم عصبی مرکزی آشنا می شویم و این عملکرد را از ریزترین واحدها (نوروترانسمیترها) تا وسیع ترین سازه ها (شبکه های نورونی) پی می گیریم.

سپس، بر منظر مدل تکاملی پل مک لین، نحوۀ اثر تربیت و تجارب بر شکل گیری شبکه های عصبی را از مغز ابتدایی (مدولا اوبلانگاتا) تا مغز پیشرفته (پره فرونتال کورتکس) دنبال می کنیم و بر ارتباط پره فرونتال/آنتریور سینگولیت/آمیگدال و فعال سازی کورپوس کولوزوم به عنوان اساس روان درمانی متمرکز بر علوم اعصاب تمرکز می کنیم.

اساس این درسگفتار بر نظرات پل مکل لین (فیزیولوژیست)، گریگوری بیتسون (آنترولوژیست)، جوزف ولپه (روانپزشک)، ریچارد بندلر (سایکولوژیست)، جان آردن (نوروسایکولوژیست) و دنیل سیگل (روانپزشک) قرار دارد. برای پیش آمادگی شرکت در دوره می توانید کتاب های «ساخت و کار مغز» کالین بلیک مور (انتشارات فرهنگ معاصر)، «چشم ذهن» دنیل سیگل (انتشارات ذهن آویز) و «زندگی پنهان ذهن» ماریانو سیگمان (فرهنگ نشر نو) را مطالعه نمایید.

گواهینامه این دوره از سمت مجموعه آن آموز صادر می گردد.