وبینار درمان نگهدارنده با متادون (MMT) - پیشرفته

خصوصیت اصلی وابستگی به مواد افیونی از دست دادن کنترل بر روی مصرف و تداوم مصرف علیرغم مواجهه با مشکالت سالمتی، خانوادگی، شغلی و قانونی مرتبط است. در وابستگی به مواد، مصرف مواد به اولویت اصلی زندگی فرد تبدیل میشود. در واقع میتوان گفت در اعتیاد مصرف مواد تبدیل به تنها منبع کسب لذّت و رضایت در زندگی فرد میشود.

هر چند ممکن است این روش به قطع کامل مصرف مواد منتهی نشود، اما بهبود کارکرد اجتماعی معتادان و کاهش عمده در عوارض جسمی، جرم و جنایت، افت تحصیلی، شغلی، عوارض روانی مانند افسردگی و نابسامانی های اجتماعی و خانوادگی را به دنبال خواهد داشت.تحقیقات نشان می دهند که استفاده از دوزهای بالای متادون موفقیت بیشتری در درمان افراد وابسته داشته است. به طوری که گفته می شود درصد ترک دوره درمانی توسط بیمارانی که دوزهای پایین متادون را دریافت کرده اند، بیشتر بوده و احتمال اینکه این افراد پس از ترک، موفق به قطع کامل مصرف ماده افیونی خود شوند، بسیار کم است.

MMT در اکثر بیماران منجر به کاهش مصرف مواد افیونی، کاهش رفتار بزهکارانه، کاهش افسردگی و افزایش اشتغال می شود. میزان موفقیت در MMT تا حدی به خصوصیات بیماران بستگی دارد، اما مهم تر از همه ویژگی های برنامه درمانی و خدماتی است که در حین درمان به بیماران ارائه می شود.

درمان نگهدارنده با متادون در مقایسه با درمان نگهدارنده با بوپرنورفین توانایی باالتری در نگهداشتن بیماران در درمان و دستیابی به پرهیز دارد، با این وجود به دلیل نیمرخ عوارض جانبی شدیدتر درمان با متادون مطلوب است درمان نگهدارنده با بوپرنورفین نسبت به درمان نگهدارنده با متادون در درمان وابستگی به مواد افیونی اولویت داده شود و در صورت عدم پاسخ درمانی مطلوب درمان با متادون در نظر گرفته شود.

در وبینار درمان نگهدارنده با متادون پیشرفته به مباحثی همچون آثار، عوارض و علائم مصرف مواد محرک، سبب شناسی مواد محرک، درمان جسمانی و روانی مواد محرک، درمان ساختاری مواد محرک، راغب سازی، مراجعین بدون رغبت جهت درمان، فنون انگیزشی جهت مراجعین و خانواده‌ها، درمان دارویی با متادون و بوپره نورفین، تداخلات دارویی در درمان نگهدارنده، عواقب و عوارض متادون در مقابل فواید آن پرداخته می شود.