وبینار خود واقعی ما

خود واقعی به مفهوم ارزیابی آگاهانه فرد از خودش است ولی به آن بخش از وجود فرد که میل دارد به آن برسد خود آرمانی می گویند.
اگر شکاف بین خود واقعی و خود آرمانی زیاد باشد باعث می شود که شخص احساس ناتوانی بیشتری کند و به همان نسبت عزت نفس، اعتماد به نفس و کارایی او کاهش خواهد یافت.
در نظریه فروید، خود یا ایگو، بخش سازمان‌یافته و منطقی ساختار روانی و میانجی بین نهاد، فراخود، و دنیای خارجی است.

به بیان دیگر خود واقعی همان چیزیست که اکنون هستید و شامل تمامی نقاط مثبت و منفی تان می باشد. شما می توانید، مستعد اضطراب، مستعد افسردگی، مشتاق برای کمک به دیگران، مهربان، خودخواه، خودبین یا ناتوان در نه گفتن و رفتار قاطعانه باشید. درمقابل، خود آرمانی همان چیزی است که شما آرزوی آن را دارید، یا احساس می کنید که باید باشید، مثل اینکه “من باید صادق باشم” “من باید خیر باشم” “من باید بهترین باشم”و غیره…

خود واقعی هر انسانی به او می‌گوید که باید مانند گُل‌های قالی، یکدست، یکرنگ و ثابت باشیم و هیچ گاه ساخته دست دیگری نشویم که اگر اینگونه شود برگشت از این راه سخت‌تر خواهد شد. باید رویاهایمان را هدف قرار داده و آنها را دنبال کنیم تا هیچ گاه احساس پوچی نکنیم اگر جای خالی” تظاهر” را با خودمان پر کنیم، در ابتدا مسیر زندگی شخصی خودمان و بعد به مرور زمان دنیا را تغییر خواهیم داد.

روانشناسان می‌گویند در مسیر زندگی، خود واقعی بودن هیچگاه بازگشتی در پی نخواهد داشت. اگر خودتان باشید و سعی نکنید یک نفر دیگر و یا آن چیزی باشید که دیگران می‌پسندند، در واقع به خودتان بگویید که هیچ کس ایده‌ها، توانایی‌ها و زیبایی‌های ظاهری و درونی شما را ندارد در حقیقت “خود واقعی‌تان را در آغوش بکشید” و همانی بشوید که دلتان می‌خواهد و از خودتان می‌شناسید، همان بهترین مدل خودتان. در این صورت هیچگاه از زندگی دلسرد و خسته نمی‌شوید و همیشه در مسیر پیشرفت قدم خواهید گذاشت.