وبینار بازی در تشخیص و درمان (بازی درمانی)

بازی درمانی (play therapy) نوعی مشاوره یا روان درمانی ااست که به نوعی کاربرد موقعیت‌های بازی در یک زمینه درمانی است و برای ارزیابی ، پیشگیری یا درمان چالش های روانی-اجتماعی کودک استفاده می کند. بازی درمانی شرایطی را فراهم می کند تا کودکان بتوانند با استفاده از روش های سالم احساسات و هیجانات خود را کشف کنند و آنها را بروز دهند. این کار می‌تواند به صورت فردی و گروهی انجام شود. در بازی درمانی، مشاور به عنوان درمانگر است اما این کار توسط والدین نیز می‌تواند انجام شود ولی باید توجه داشت که تأثیر آن کمتر خواهد بود.

البته بازی درمانی را می توان در مورد بزرگسالان نیز استفاده کرد، اما بیشتر در کودکان استفاده می شود. به این دلیل که کودکان ممکن است نتوانند احساسات خود را پردازش کنند یا مشکلاتشان را برای والدین یا بزرگسالان دیگر بیان کنند. کودکان از طریق بازی جهان و جایگاه خود را در آن را درک می کنند. بازی فضایی است که آنها آزادند تا احساسات درونی و عمیق ترین احساسات خود را به نمایش بگذارند. اگر بدانید دنبال چه چیزی هستید ، اسباب بازی ها می توانند مانند نماد عمل کرده و معنای بیشتری پیدا کنند.

بصورت کلی بازی درمانی نوعی روش درمانی است که از بازی برای کشف و مقابله با مسائل روانشناختی استفاده می کند. این درمان می تواند به تنهایی ، خصوصاً در کودکان ، یا همراه با سایر روشهای درمانی و دارویی مورد استفاده قرار گیرد.

چگونگی رابطه میان کودک و متخصص بازی درمانی بسیار مهم است. کودک در کنار درمانگر باید احساس راحتی و امنیت داشته باشد. بنوعی کودک باید بتواند خیلی ساده افکار و احساسات خود را بروز دهد تا فرآیند درمان با موفقیت بیشتری اتفاق بیفتد.

متاسفانه بدلیل ناآگاهی های برخی از والدین و همچنین آسیب هایی که جامعه ممکن است به کودک بصورت مستقیم و غیر مستقیم وارد کند و کودک دچار اختلالات عاطفی و رفتاری مانند ترس، خشم، دروغگویی، حسادت، شب ادراری، وسواس و موارد دیگر شود و این اختلالات شیوع بیشتری پیدا کندف در جلسات بازی درمانی منشاء اصلی این احساسات شناخته می شود و درمانگر به جای آنکه احساسات و عواطف کودک را نادیده بگیرد یا انکار کند به کودک اجازه می دهد با مطرح کردن آنها سبک و آرام شود. در درمان کودکان، بازی به عنوان وسیله ارتباطی به کار گرفته می شود.